Seria 1, odcinek 26 – „Execution”

Seria 1, Odcinek 26 – „Execution”

Tym, co wyróżnia „Execution” na tle obejrzanych dotychczas przeze mnie odcinków „The Twilight Zone”, jest spora doza brutalności, która w tym epizodzie wręcz wylewa się z ekranu. „Egzekucja” naprawdę zaskakuje ilością scen przemocy, mimo tego że kilka sekwencji i dialogów uznanych za wyjątkowo okrutne i wulgarne zostało usuniętych na stanowcze „życzenie” oficjeli sieci CBS.

Oczywiście piszę o przemocy i wulgarności w kontekście ówczesnej, niezwykle surowej i często wręcz pruderyjnej cenzury, jakiej poddawane były zwłaszcza produkcje telewizyjne. W „Execution”, ukazane w mniej lub bardziej subtelny sposób, zobaczymy wieszanie, duszenie, zabijanie niewinnych osób oraz demolowanie pomieszczeń i sprzętów, a z ust jednego z bohaterów padają bluźnierstwa, które mogły urazić uczucia religijne widzów (a trzeba dodać, że na przykład zwykłe pojawianie się w dialogu odniesień do piekła było uznawane za niebezpieczne zbliżanie się do dopuszczalnych granic tego, co wolno ekranowym bohaterom powiedzieć). Fabularnie, niestety, jest już odrobinę gorzej. Choć przyznać trzeba, że dość oryginalnie.

Seria 1, odcinek 24 – Long Live Walter Jameson

Seria 1, Odcinek 24 – „Long Live Walter Jameson”

„Long Live Walter Jameson” to epizod, który zdradza zbyt wiele już w pierwszych minutach, a później nie oferuje niczego interesującego, poza znakomitym – jak zwykle – aktorstwem i, tym razem zaledwie przyzwoitymi, dialogami.

Seria 1, Odcinek 22 – The Monsters Are Due on Maple Street

Seria 1, Odcinek 22 – „The Monsters Are Due on Maple Street”

Z pewnością dobrze znacie już tę opowieść. Mała, zżyta społeczność, zamieszkująca jedno z uroczych amerykańskich przedmieść. Pewnego dnia, wskutek niewytłumaczalnego zjawiska – tutaj jest nim pojawienie się bolidu – cały dotychczasowy porządek zostaje zakłócony. Mieszkańcy ulicy Klonowej pozbawieni zostają energii elektrycznej. Przestają funkcjonować wszystkie urządzenia – radia, telefony, a nawet samochody. Mieszkańcy wylegają na ulicę i dyskutują o problemie, snując różne hipotezy. Teoria młodego miłośnika komiksów, Tommy’ego, początkowo lekceważona i wyśmiewana jako niepoważna, powoli zaczyna oddziaływać coraz bardziej na wyobraźnię członków społeczności.

Komiks „The Twilight Zone”, zeszyt 1 (11/1962)

The Twilight Zone, Zeszyt #1 (Listopad, 1962)

Pierwsze komiksy bazujące na serialu pojawiły się w już trakcie emisji drugiej serii. Pod koniec roku 1961 Western Publishing, w imieniu partnerskiego wydawnictwa Dell Comics – specjalizującego się w publikowaniu komiksów z gatunków kryminału, fantasy i horroru – podpisało umowę z działem marketingu stacji CBS i nabyło prawa do wydawania komiksów pod szyldem „The Twilight Zone”. Na przełomie lat 1961-1962 historie ze „Strefy Mroku” pojawiały się w ramach popularnej antologii komiksowej – sięgającej korzeniami do roku 1939 – zatytułowanej „Four Color” (biorącej swą nazwę od czterech kolorów: turkusu, fuksji, żółci i czerni, w jakich były drukowane wydawane w ramach tej serii zeszyty). Do postaci, takich jak Kaczor Donald i Prosiaczek Porky, których przygody można było śledzić na łamach „W czterech kolorach”, dołączył więc Rod Serling. Po raz pierwszy zapowiedział on opowieść z „The Twilight Zone” zatytułowaną „The Spectre of Youth” – wydrukowaną (obok trzech innych komiksów i dwóch jednostronicowych opowiadań) w 1173 numerze „Four Color”. 36-stronicowy zeszyt ukazał się w maju 1961 roku i kosztował 15 centów. I to nie o nim będzie dalsza część niniejszego wpisu.

Rod Serling – biografia – część 6 (The Happy Place)

“Any state, any entity, any ideology that fails to recognize the worth, the dignity, the rights of man, that state is obsolete.”

Pojawiające się na przełomach lat 1957-1958 informacje na temat tego, iż Rod Serling przygotowuje się do realizacji własnego serialu, elektryzowały czytelników popularnych periodyków. Variety i TV Guide podawały nawet tytuł nowej antologii science-fiction, którą zamierzał stworzyć dla CBS – „Twilight Zone”. W pamięci wszystkich wciąż tkwiło wspomnienie wywołane małym trzęsieniem ziemi, jakim było widowisko „Patterns” (1955), wyemitowane w ramach antologii „Kraft Television Theatre”. Wielu widzów z utęsknieniem wypatrywało i chłonęło kolejne spektakle powstałe na kanwie jego skryptów, które od 1956 roku emitowane były w ramach serii „Playhouse 90”. Co prawda, były wśród nich mniej udane tytuły – w tym niesławne, sromotnie ocenzurowane i przez lata będące cierniem w sercu twórcy Serlinga „A Town Has Turned to Dust” – ale większość z nich zdobywała ogromne uznanie i poruszała dojrzałym, głębokim ujmowaniem prezentowanych w nich zagadnień. Odcinki „Playhouse 90”, takie jak „The Comedian”,
„Requiem for a Heavyweight” czy „Forbidden Area” sprawiły, że z wielką niecierpliwością oczekiwano murowanego hitu, jakim miała się okazać „Strefa Mroku”.

Seria 1, Odcinek 14 – Third from the Sun

Seria 1, Odcinek 14 – „Third from the Sun”

„Third from the Sun”utrwalił się w pamięci widzów głównie z powodu przewrotnego zakończenia, które w okresie, kiedy odcinek był po raz pierwszy emitowany, zaprezentowało coś, z czym ludzie wcześniej nie mieli do czynienia – „twist”, podwaliny pod który skrzętnie budowano na przestrzeni całego epizodu. Dzisiaj, gdy żyjemy w epoce, kiedy trudno czymś zaskoczyć zmanierowaną widownię, sam finał może nie robić już tak wielkiego wrażenia. Dla mnie epizod stoi jednak czymś innym – pełną napięcia atmosferą, poczuciem ciągłego zagrożenia bohaterów i nieuchronności tego, co ma nastąpić.

Seria 1, Odcinek 12 – What You Need

Seria 1, Odcinek 12 – „What You Need”

Jako że dawanie prezentów jest jednym z nieodłącznych zwyczajów związanych ze świętami Bożego Narodzenia, wyemitowany 25 grudnia 1959 roku odcinek „What You Need” opowiada historię ulicznego sprzedawcy, który obdarowuje ludzi nietypowymi podarunkami. Z niezwykłym talentem, dającym możliwość spoglądania w przyszłość, pan Pedott (Ernest Truex) – sam żyjąc skromnie – pomaga ludziom w mniejszych lub większych bolączkach życia. Pedott daje jednak nie to, czego sobie życzą, ale czego naprawdę potrzebują. I chociaż czasami wydaje się, że podarowany przedmiot to z pozoru niepotrzebny rupieć, szybko okazuje się, że sprzedawca nigdy się nie myli. Nawet niepozorny śmieć może przechylić szalę pomiędzy życiem i śmiercią na korzyść obdarowanego.

Seria 1, Odcinek 11 – And When the Sky Was Opened

Seria 1, Odcinek 11 – „And When the Sky Was Opened”

„And When the Sky Was Opened” jest bodajże pierwszym z dotychczas obejrzanych przeze mnie odcinków „Strefy…”, który tak mocno trzymał mnie w napięciu od pierwszych scen do samego finału. Luźno oparty na kanwie opowiadania „Disappearing Act” Richarda Mathesona epizod, opowiada historię pilotów cudem ocalałych z katastrofy eksperymentalnego samolotu X-20 (nazwa kodowa autentycznego projektu samolotu zwiadowczego, który na przestrzeni lat 1957 – 1963 przygotowywany był przez Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych i pochłonął 660 milionów dolarów).

Książka: „Perchance to Dream: Selected Stories” Charlesa Beaumonta

Perchance to Dream: Selected Stories, Penguin Classics, 2015

Nieodbiegającym od prawdy, choć z całą pewnością niesprawiedliwym, będzie stwierdzenie, że relatywnie niewielkie grono czytelników, którzy dzisiaj pamiętają kim był Charles Beaumont, byłoby jeszcze mniejsze gdyby nie jego współpraca z Rodem Serlingiem, Rayem Bradburym – przyjacielem i mentorem Chucka – jak również z Georgem Claytonem Johnsonem. Czy opowiadania pisarza byłyby czytane współcześnie i ukazywałyby się w regularnie wznawianych, jak i zupełnie nowych kolekcjach i antologiach, gdyby nie jego wkład w tworzenie „The Twilight Zone” i popularność, jaką zyskał serial? Prawdopodobnie nie.

Seria 1, Odcinek 8 – Time Enough At Last

Seria 1, Odcinek 8 – Time Enough At Last

Okiem Wojciecha Nowaka: ósmy odcinek należy do ścisłej czołówki najbardziej znanych i rozpoznawanych historii z „The Twilight Zone”. „Time Enough at Last” zawiera szereg motywów charakterystycznych dla całości, pośrednio nawiązując do pilotażowego „Where is Everybody?”, poprzednika „The Lonely” czy równie niedawnego „Escape Clause”, jednocześnie po raz pierwszy przedstawiając w głównej roli Burgessa Mereditha.