Seria 1, odcinek 24 – Long Live Walter Jameson

Seria 1, Odcinek 24 – „Long Live Walter Jameson”

„Long Live Walter Jameson” to epizod, który zdradza zbyt wiele już w pierwszych minutach, a później nie oferuje niczego interesującego, poza znakomitym – jak zwykle – aktorstwem i, tym razem zaledwie przyzwoitymi, dialogami.

Seria 1, Odcinek 20 – Elegy

Seria 1, Odcinek 20 – „Elegy”

Po obejrzeniu „Elegy” zacząłem przeglądać różne zestawienia najlepszych epizodów „The Twilight Zone” pewien tego, że tak doskonały odcinek zajmuje na „listach przebojów” wysokie miejsce. Z zaskoczeniem stwierdziłem, że tym razem gusta moje i osób głosujących w tych zestawieniach są bardzo różne. Przewijają się tam odcinki, które cenię sobie równie wysoko, takie jak „The Hitch-Hiker”, „And When the Sky Was Opened” czy „Walking Distance”, ale dziwnym dla mnie trafem, miejsca dla znakomitego „Elegy” zabrakło. Zaskakujące, bo wydaje mi się, że tak dopracowany i wymagający ogromu włożonej weń pracy kawał sztuki filmowej powinien zostać bardziej doceniony przez wielbicieli „The Twilight Zone”.

Książka: „Perchance to Dream: Selected Stories” Charlesa Beaumonta

Perchance to Dream: Selected Stories, Penguin Classics, 2015

Nieodbiegającym od prawdy, choć z całą pewnością niesprawiedliwym, będzie stwierdzenie, że relatywnie niewielkie grono czytelników, którzy dzisiaj pamiętają kim był Charles Beaumont, byłoby jeszcze mniejsze gdyby nie jego współpraca z Rodem Serlingiem, Rayem Bradburym – przyjacielem i mentorem Chucka – jak również z Georgem Claytonem Johnsonem. Czy opowiadania pisarza byłyby czytane współcześnie i ukazywałyby się w regularnie wznawianych, jak i zupełnie nowych kolekcjach i antologiach, gdyby nie jego wkład w tworzenie „The Twilight Zone” i popularność, jaką zyskał serial? Prawdopodobnie nie.

Seria 1, Odcinek 9 – Perchance to Dream

Seria 1, Odcinek 9 – „Perchance to Dream”

W „Perchance to Dream” po raz pierwszy dałem się nabrać na kilka trików, które zastosowali twórcy. Jaki inny epizod niż ten poświęcony przenikaniu się świata jawy i snu nadawać mógł się lepiej na zabawę z wyobraźnią widza? Oczywiście, w finale – prawie – wszystkie karty zostają wyłożone na stół, ale zastosowany tuż przed zakończeniem twist jest znakomitą kulminacją tego epizodu.